ارزیابی امکان آلودگی آب‏ه ای زیرزمینی جهت انتخاب مکان بهینۀ دفن پسماند در شهرستان کارون

رشد فزایندة جمعیت در کنار فعالیت‏های انسانی باعث افزایش تولید پسماند شده است. انتخاب مکان‏های نامناسب دفن پسماند امکان آلودگی آب‏های زیرزمینی را افزایش می‏دهد. هدف از این مطالعه پهنه‏بندی آسیب‏پذیری آب‏های زیرزمینی در شهرستان کارون در استان خوزستان جهت انتخاب مکان بهینة دفن پسماند بود؛ طوری که مکانی با کمترین آسیب‏پذیری آبخوان جهت دفن پسماند انتخاب شود. جهت پهنه‏بندی امکان آلودگی آبخوان از دو مدل سینتکسو گادس استفاده شد. پس از تهیة نقشه‏های آسیب‏پذیری دو مدل در نرم‏افزار GIS، میزان تناسب اراضی جهت دفن پسماند اولویت‏بندی شد. نتایج نشان داد در مدل سینتکس حدود 22/455 هکتار از منطقه در محدودة آسیب‏پذیری بدون خطر آلودگی، 84/780 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری خیلی کم، 31/3281 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری کم، 4/12582 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری کم تا متوسط، 9/11169 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری متوسط تا زیاد، 46/9449 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری زیاد، 15/5844 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری خیلی زیاد، و 72/495 هکتار در محدودة کاملاً مستعد برای آلودگی قرار دارد. همچنین در مدل گادس حدود 576/215 هکتار از منطقه در محدودة آسیب‏پذیری قابل اغماض، 544/560 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری کم، 08/5169 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری متوسط، 9/37471 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری زیاد، و 9/641 هکتار در محدودة آسیب‏پذیری خیلی زیاد قرار دارد. در هر دو مدل کمترین آسیب‏پذیری سطح کوچکی از منطقه را پوشش داده (03/1 درصد در مدل سینتکس و 49/0 درصد در مدل گادس) و این سطح به منزلة مکان بهینة دفن پسماند (اولویت 1) انتخاب می‏شود. سایر نواحی، به دلیل آسیب‏پذیری بیشتر آبخوان، در انتخاب مکان دفن پسماند در اولویت‏های بعدی قرار دارند.